پرچنان

من به خاطر ادامه تحصیل مجبور شدم دو بار دوران آموزشی سربازی را طی کنم و نزدیک به پنج ماه را در مجموع بیست و یکماه کل دوران خدمتم،دوران آموزشی گذراندم. با توجه به آمادگی نسبی جسمانی ام از هر دو دوره نیز لذت بردم. شاید در واقع سربازی برای من همین دوران بود. نه دوران بیگاری و مزدوری با حقوق ناچیز برای کارمندان گشاد اداراتی که مجبور به ادامه خدمت در آنها شدم.چه تعداد سرباز که در این دوران خسته و لاغر، اما نه نحیف شدند پنداره ام در سر مرور میشود:ما پس از دو ماه برای رژه نهایی و دستور خیلی‌خوب در تلاشیم، آخرین رژه ها زیر نظر فرمانده پادگان است تا در روز آخر، رژه را زیر نظر فرمانده ای با درجه بالاتر اجرا کنیم. فرمانده پادگان که از ارتشی های خدمت کرده در طول جنگ بود ابتدا سخنرانی کرد از همرزم های کشته شده اش گفت. از روغن ماسیده بر سنگ، که به خاطر گرما و هفته ها ماندن زیر آفتاب از جسد خارج میشود و تا سالها بر روی سنگ و صخره، چون لکه ای سیاه می ماند. بغضی در گلویش است. گروه موسیقی نیز با این سخنرانی هیجانی به وجد آمده بود و سنگ تمام گذاشته بود. در اینگونه مواقع من خودم را در دست احساساتم قرار میدهم تا هر کجا که خواست بکشاند. گروه موسیقی عالی کار میکرد و ما چندین بار رژه رفته و هنوز نتوانسته بودیم خیلی‌خوب فرمانده را بگیریم. خیس از عرق دم‌دم های غروب هنگامی که باد پاییزه کوهستان شروع به وزیدن در دشت و پادگان کرده و پرچم به اهتزاز در آمده ی صبحگاهان را به رقص و لرزش واداشته بود خیلی‌خوب را گرفتیم.در این دوران، به معنای واقعی کلمه، ما زیر پرچم خدمت کردیم. پا کوبیدیم و صبحگاه و شامگاه اجرا کردیم.این خبر پیوست را که خواندم دلم گرفت و این خاطره سربازی در پندارم چون فیلمی گذشت. هک شدن خبرگز, ...ادامه مطلب