پرچنان

با دوچرخه در خط ویژه اتوبوس، ممنوعه، نزدیک بازار در مسیری بسیار بسیار شلوغ در حرکتم.( به گمانم من هند بروم از شلوغی آنجا خیلی متعجب نخواهم شد چرا که گویا چنین تجربه هایی هر روزه دارم).در این شلوغی موتوری چون من، ممنوع در خط ویژه با این تفاوته که چهار پنج طاقه بزرگ دو متری پارچه بار خود کرده بود بهم رسید( این نوع موتور سواری و بار بردن نیاز به مهارت بسیار دارد). نگاهی به دوچرخه کرد و سرعت کم کرد و رو کرد بهم گفت چه خورجین خوشگلی!!ازم دور شد و مرا با خود تنها گذاشت. اندیشیدم او چه زیبایی دیده بود که با این بار بسیار سنگین که ممنوعه در خط ویژه در مسیری به این شلوغی سرعت کم کند و رو کند به من و از زیبایی خورجینی کوچک و نقلیم تعریف کند؟زیبایی از دید او چیست؟از دید خودم چیست؟ چند باری اتفاق افتاده سیبی که داخل خورجین قرار داده بودم در خیابان های پر دست انداز تهران بیرون جهیده و مرا از خود بی نصیب کرده است اما همچنان این خورجین را دوست دارم. خورجینی که چنگی به دل سروچمانم هم نمی زند و سوار دوچرخه ای که این خورجین برترک بند آن است نمی‌شود.اما از نگاه من، از نگاه آن موتوری باربر، زیباست.زیبایی را چگونه میتوان تعریف کرد؟نتیجه‌گیری:تعریف باربر موتوری از خورجین و زیبایی‌دیدن او به من نشان داد که در انبوه جمعیت، در شلوغی به حد، در مکان و زمانی که هزاران چیز برای جلب توجه مغزی هست میتوان زیبایی دید. میتوان.این روزهای سرزمین، شاید تلاش ما بهتر است همین باشد.پی نوشت: این روزها خورجین، نو نوار شده است و سروچمانم پارگی آن را ترمیم کرده است.https://t.me/parrchenan بخوانید, ...ادامه مطلب