پرچنان

Soheil R:مهمانوازیصبح اول وقت است و سوار چرخ هایمان میشویم. سمت مهرستان شروع به رکاب میکنیم. روبرو نانوایی مرد بلوچ ما را میبیند و ما را دعوت به صبحانه در منزل اش میکند. نه دعوت الکی، چند دقیقه دستانم در دستانش و او در مقام تاکید بر مهمان بودن و دعوتش و ما هم در مقام تشکر و اینکه راه بسیار داریم. آخرش هم فکر کنم از دست ما کمی رنجید از بابت عدم پذیرش دعوتش. این حرکت تا از شهر خارج شویم سه چهار بار دیگر نیز برای ما تکرار شد. صبر کنید، زود از این تصویر کوچ نکنیم. کمی تامل داشته باشیم و تصویر سازی ذهنی. حال خود را در ساعت هفت صبح تصویر کنیم که میخواهیم برویم برای منزل نان بگیریم. معمولا تا به مووود و شخصیت اصلی خود از بعد از خواب شبانه برسی، یکی دوساعتی باید از صبح بگذرد، وگرنه آنی نیستی که همیش, ...ادامه مطلب

پرچنان:وارد منزل شدیم، خانه بوی شدید ادرار میداد. پیرزن خود را کشان کشان به درب منزل رسانیده بود و درب را باز کرده بود. از داستان زندگیش تا به امروزش گفت، کاری با داستانش ندارم، محو موهای نقره فام پیرزن شده بودم. سفید سفید، یک دست سفید، یعنی این موی روزی سیاه بوده؟داستان های پیرزن با رشته رشته های س, ...ادامه مطلب

       شب شده و یکی از بچه ها ترخیصی آمده باهات صحبت کنه.  زیر درخت توت نشستید  و صحبت می کنید.( یاد درخت سیب معرف  نوفلوشاتو پاریس می افتم هر وقت که می نشینم) گرم صحبتیم که یکی دیگه از بچه های ترخیصی با دوچرخه ای میاد جلو می ایسته.  این دوچرخه نوجوانی ات بود. که چند صباح پیش به یکی از بچه ها دادی و حالا دست این پسره.  شده وسیله حمل و نقلش.  دوستان دهه شصتی شاید یادشون  بیاد  مارک کبری را.  بری خودش زمانی سالاری بود. همین که می بین هنوز داره می چرخه  هنوز کارکرد داره و هنوز به جوانی انگیزه ای از زندگی، رکاب زدن و بشاشی میده خوشحال میشی.  پسر ترخیصی میگه: آقا  :,خودت باش,خودت باش نقش بازی نکن,خودت باش واقعی,خودت باش همین,خودت باش کسی هم,خودت باش همانگونه که مینمایی,خودت باش شعر,خودت باش هما,خودت باش مهدیار آقاجانی,خودت باش به اعتبار ...ادامه مطلب