سنت بلوچ

Soheil R:
دو سنت جالب بلوچ

شما در بلوچستان اگر برکابید، دو سنت را کشف خواهید کرد.
۱. بلوچ برای مهمان خود، ابتدا قبل از هرچیز، آب میاورد. برای بلوچ ، آب مهم بوده و از آن مهم تر، تشنگی مهمانش بوده است. خود را به دل تاریخ بزنید. با کاروان از دل این همه کوه و بیابان، خود را به میزبان رسانده ای و کلی فعالیت جسمانی داشته ای، و تشنه هستی. بلوچ اولین و مهمترین خواسته ات را بدون آنکه لب تر کنی، برآورده میسازد. و تو سیراب میشوی.
حال که امروزه ماشین و هواپیما، وسیله سفر گشته و مردمان نه به اندازه مردمان گذشته، گرما را متوجه می‌شوند و نه سرما را و نه آنکه برای سفر رفتن، نیاز به تحرک جسمانی سخت و زیادی است،
میهمان از این آب خوردن ابتدایی شاید مثل سابق، لذت نبرد. اما مسافری که اهل رکابیدن باشد و با رکابیدن خود را به مقصد برساند،گویی با وسیله ای مدرن، اما چون گذشتگان، خود را به میزبان رسانده است. خسته از فعالیت بدنی، تشنه از گرما و عرق ریختن جاده های پر شیب و کوهستانی. این یک لیوان آب ابتدایی، مزه خودش را مثل سابق ، مثل تاریخ ، مثل اساطیر، بر مسافر رکاب زده میدهد.
ما مسافران اهل رکابیدن، بازماندگانی از تاریخ هستیم که لذت دعوت شدن به آب را فهم میکنیم.

سنت دوم بماند وقتی دگر که، امروز دیر بیدار شدم و وقتم تمام شد.

روز بیست و یکم

@parrchena

سنت دوم بلوچ
رسم دوم بلوچ در همان لحظه دیدار اتفاق می افتد. وقتی مهمان و میزبان، دوست و دوست، آشنا و آشنا، هم را میبینند، بغل کشی میکنند‌، در آغوش هم میروند و اول قلبهای هم را به نزدیک ترین حالت فیزیکی خود وقتی که بصورت ضربدری در آغوش هم هستند تماس میدهند و سپس دست میدهند. در واقع قلبها اول دیدار میکنند تا دست ها.
یکی از بهترین رسومی که در هیچ کجای ایران ندیده ام. نزدیکی دل به دل را میشود بصورت فیزیکال حتی دید. خیالتان را به دل تاریخ ببرید، طوایف پراکنده و دور از هم وقتی خسته و تشنه و گرسنه، به دیدار هم می‌رسیدند و آغوش کشی میکردند، همه زمان فیریز شده، همه ندیدن ها، همه نبودن ها را در سریع ترین حالت ممکن به مهر و دوستی بدل میکردند.
در واقع حریم بدن( نام انگلیسی آن را فراموش کرده ام) اینجا با این حرکت به کمترین میزان خود می‌رسد. و حای هر چون و چرایی را میگیرد و به مهر و مهربانی، تبدیل میکند.
این تماس تن با تن در حس مهر و دوستی و مهربانی، معجزه میکند. اگر از سر وظیفه و عادت نباشد، کارکرد عالی در ارتباط گیری انسانی و درکی از مفاهیم بلند انسانی دارد. این رسم را در خود نهادینه خواهم کرد و مهمترین سوغات سفرم خواهد بود. این رسم در کارم، روابطم انسانی ام و زندگی ام، نقش مهمی را ایفا خواهد کرد.

روز بیست و سوم

@parrchenan

پرچنان...