نیکی های کوچک

این روزها که با چمبر به محل کار نمی‌روم، ترجیحم استفاده از مترو و بی آرتی است تا ماشین شخصی.
زمانی بود که کارت مترو ام مدتها طول میکشید خالی شود و مربی هم که بودم، از بس بکارم نمی آمد میدادم بچه ها استفاده کنند. روزگار است دگر. گهی رو هستی و گهی زیر.
این روزها در مترو چیزهای متفاوتی میبینم. یکی از آنها شکسته شدن و تخریب مانیتورهای واگن ها می‌باشد.
با خودم یک مانور ذهنی انجام میدهم، این که در واگن مترو نشسته ام و به ناگه، مردی با خنده های عصبی ، وارد واگن شده و در برابر چشمانم با مشت به مانیتور می کوبد. و مانیتور واگن را میشکند

وظیفه من در مواجهه با این صحنه چه خواهد بود؟

چه واکنشی، بهترین رفتار و متمدنانه ترین و اخلاقی ترین رفتار خواهد بود؟
«بی تفاوتی»، یا« کنشگر فعال» بودن؟
این روزها همه تلاش جانکاهم در بر خود این است رفتار انتخابیم هر چه باشد،« بی تفاوتی» و بی عملی نباشد.
شما هم این مانور ذهنی را انجام بدهید و ببنید ذهنتان، چه رفتاری را پیشنهاد خواهد داد.

*

به مدرسه مراجعه کرده ایم بابت گزارش یک مورد کودک آزاری. خانم معلم با استرس بیان میکند که بخدا به اون خانم که پشت خط بود ، دوباره زنگ زدم که اسم و گزارش را پاک کند چرا که زنگ زدم به حراست، حراست گفت، شما در این چیزها ورود نکنید!!!

خاک بر سر حراست بی سواد و ترسو و بزدل و نادانی که چنین تجویزی میکند. او نمی‌داند که اگر، کودک آزاری را بدانی و به مراکز مربوطه بیان نکنی، مرتکب جرم شده ای.
امان از این بزدلی که در اموزش و پرورش، موج میزند و....

اگر مردی به واگنی وارد شود و مانیتور واگن را تخریب کند، آن مامور حراستی که به آن مدیر این پیشنهاد دستوری را داد بود چه رفتاری بخرج خواهد داد؟

*
نیکی های کوچک برای من یعنی، یک مددکار برای یک مددجو که هیچ فامیلی جز یک مادر کند ذهن ندارد را روز تولدش سوپرایز کند و جشن کوچکی بگیرد.
نیکی های کوچک برای من، آن چند نفری هستند که از کارشان زدند و با اینکه هیچ شناختی از متولد دیماهی نداشتند در این جشن حضور پیدا کنند.
خوشحالم در این فضا های نه خوبی که میشنوم و میبینم و میفهمم و همچون خارزاری در حال گسترش است، به ناگاه با چنین گل بسیار زیبایی از انسانیت روبرو میشوم.

مددکار، میتوانست به این امر «بی تفاوت» باشد. اما او کنش‌گری فعال را انتخاب کرد.
گویی رفتار روزانه و کلی ما جهت دهی خاصی میکند «انتخاب هایمان» را بی تفاوتی شدن ها، یا کنشگر شدن مان را.
انتخاب ذهن ما برای مواجهه با مرد عصبی شکننده مانیتور، به ما نشان خواهد داد، از جنس آن مقام حراستی هستیم یا آن مددکار.

@parrchenan

پرچنان...