مشغله

این روزها بیشتر کار کرده و کمتر فرصت مطالعه کتاب پیدا میکنم و اگر هم وقتی پیدا شود که بخواهم مطالعه کنم چشمم به خواب سنگین میشود.

سه هفته است که کتابی را برای خواندن کاندید کرده ام اما دریغ از توان و فرصت.

تنها وقتی که بتوانم در این نوع فضاها خرج کنم، گوش دادن به سخنرانی ها یا کتاب های صوتی هنگام رانندگی است.

زمانی کرم کتاب بودم، به گونه ای که تا ساعتها در گوشه اتاق، یا لم داده به مبلی یا دراز کش بر پشتی در عمق جریان کتاب غرق میشدم. هیچ در گمانم نبود که روزی این چنین خالی از کتاب و شعر شوم.

این روزها برایم ثابت شده است که اول قربانی، اول ذبیح، در شرایط سخت اقتصادی، فرهنگ است.

پی نوشت:

۱.هنوز سامانه شهرداری برای استعلام پروانه های ساخت و تخریب، با گذشتن بیش از یک ماه، هک می‌باشد. شما ببین در چه کشوری و چه امنیتی به سر می‌بریم که اگر جنگ شود ممکن است آب و برق و گاز و ترافیک های شهری اش و همه چیز آن هک شود و به عصر بربریت شیفت پیدا کنیم.

۲.بر این گمانم از هفته بعد کمی فرصت پیدا کنم، شاید پی دی اف کتاب روزها در راه مسکوب را پرینت بگیرم و بخوانم

https://t.me/parrchenan