درخت شب خسب

معمولاً صبح ها، از خواب زود بیدار میشوم. از اسفند تا برج اول تابستان، معمولا چند بلبل خرما خور و چلچه هستند که در هنگامه گرگ و میشی هوا شروع بخوانش میکنند و تا روشن شدن کامل آسمان، دست از خواندن نمیکشند. فضای سکوتی که با خوانش آنها شکسته میشود، شنیدنی است. اما دیگر چند روزی هست که صدایشان نمی آید. گویی که مهاجرت کرده اند و سکوت زمان، اکنون با قار قار کوتاه یک کلاغ در این زمان صبح، گاهی شکسته میشود. هنگام بازگشت از اداره، به خانه هم، وقتی که مشغول باز کردن قفل چمبر هستم، صدای یک جفت پرنده نر و ماده، این روزها بگوش میرسد. دوچرخه را در زیر درخت بزرگ و بلندی که نامش را نمیدانم، اما بسیار زیبا و معطر است میبندم و این دو در لابلای شاخه های معطر این درخت، آواز نه، که یک جیک و پیکی دارند. چیزی شبیه خشک کار کردن تسمه کولر، اما زیبا. لحظه خستگی، لحظه پایان ساعت کاری با کلی مشاهدات نخوب و شاید خوب، عجین میشود با این صدای جیک و پیک دو پرنده. در حال و هوای خود هستند، معمولا بر روی یک شاخه، ثابت می نشینند و هر دو با هم جیک و پیک میکنند. این جیک و پیک از جنس رقابت، نیست. این که نر برای جلب توجه ماده بخواند. از جنس، حرفهای خودمانی با هم بودن است. الهی جیک و پیکشون افزون، که در آن لحظات، دل خسته مددکار جماعت را شاد میکنند. الهی.

@parrchenan

بعضی روزها، در خودت، بیشتر هستی تا در بیرونت، و فکر میکنی، چرا؟شاید وقتی که بار وجدانت سنگینی می‌کند و تو تلاش میکنی از فشار این بار، خارج شوی به درون، پرتاب میشوی. مثل کوله سنگینی که بر دوش انداخته ای و خدا خدا میکنی، گروه لحظه ای درنگ کند تا تو زمانکی، از سنگینی آن رها شوی. و وقتی در درونت ، بخاطر فشار وجدانت پناه گرفته باشی، دیگران نگران حالت میشوند. دیگرانی که دوستت دارند. در این حال و هوا، تلوزیون روشن باشد و تو شبکه مستند ببینی. A157 ، نام مستندی بود از زندگی سه دختر جنگ زده سوری. و نفر آخر این دخترها، تو را دوباره به زیر بار وجدانت پرتاب میکند. هر کسی که فکر میکند، دنیا با او خوب تا نکرده، سرنوشت اش را ، روزگار، بد سرشته، این مستند را ببیند، به دنیای فانتزی و جاهلانه خود، خنده ای از سر درد خواهد زد.
*
نمی دانم در تهران کسی هست که اندازه این خُردک، دو پیاده روی شرقی خیابان های شریعتی و ولیعصر را مورد مداقه قرار داده باشد یا نه. احتمالش را خیلی کم میدانم. سالهاست که بتناوب، ضلع شرقی این دو پیاده رو را با ( چمبر) دوچرخه و سرعتی آرام، گز میکنم. و بخصوص درختان این خیابان را دقیق میشوم. اگر از من بپرسند، زیباترین درخت از این دو پیاده رو کدام است و تنها حق یک انتخاب بدهند. درخت ابتدای جنب سفارت انگلیس در باغ قلهک را، نشان میدهم.
یکی از ملاکهایم برای زیبایی در درختان، شکل هندسی درخت و گستردگی سایه آن میباشد. به این معنا که اگر آفتاب، عمود بر درخت بتابد، اندازه سایه آن چقدر است؟ حال هر چه این سایه گسترده تر و مدور تر باشد، شکوه آن درخت و کٙرٙم او، برایم افزون تر است. کٙرم از بابت، سایه ای که بر موجود خسته از گرما می گستراند.
این درخت اگر خوب آب خورده باشد یکی از زیباترین و طلایی ترین درختانی است که میتوان در پاییز و در شهر تهران و پیاده رویش دید.
*
به لطف دانش دوست گیاه شناسم، زهرا خانم صمدی، نام درخت معطری که در پست قبلی از ان تعریف کردم را فهمیدم. درخت شب خُسب یا ابریشم یا برهان.

درخت شب خسب

اصولا در جنگلهای ساحلی دریای خزر می روید ولی در سالهای اخیر بعلت جنبه زینتی و گلهای جذاب در مناطق مختلف معتدله از جمله تهران و... کاشته شده است.
نيازها: 
در خاكهاي لومي داراي رشد خوبي بوده و به محيط‌هاي خشك سازگاري دارد. در مقابل آبياري نامناسب نيز مقاومت داشته و رويش مناسبي دارد. محيط آفتابي يا نيمه سايه را به خوبي تحمل كرده و در برابر آلودگي هوا و سرماي تا 10ـ درجه سانتيگراد نيز مقاوم مي‌باشد.
نور: بهتر است در موقعیت آفتابی یا نیمسایه قرار داشته باشد.(این درخت مکانهای آفتابی را ترجیح میدهد)
خاک: خاک لومی ، ماسه ای ،گچی ، خوب زهکشی شده خاک مناسب برای رشد این درخت است.
دما: دمای بین 5 تا 21 درجه .
البته این گیاه در برابر خشکی و گرما بسیار مقاوم است .
آبیاری: به آبیاری زیادی نیاز ندارد .
شب خسب در برابر آلودگي‌هاي صنعتي و هواي آلوده شهري مقاومت خوبي دارد. 
اسم علمی این گیاه Albizzia Durazz است، و همانطور که میدونی اسامی علمی بیشتر گیاهان لاتین می باشد و معنی فارسی albizzia میشه برهان.

حال جوانه های این درخت از باغچه کناری سر بیرون آورده است. اگر کسی خواست بگوید برایش در گلدانکی بگذارم تا او در جایی که میخواهد بکارد. عطر این درخت، بوییدنی و شنیدنی است حتی.

@parrchenan

پرچنان...