ساختن

در بین همکارانم، خلق و خوی های متفاوتی هست، بعضی نرم خوی هستند و بعضی نیستند. یکی از همکاران بسیار لایت است .گاهی حرکت آهسته( اسلامُشن) است گویی. انتهای ماموریت بودیم که گفت امروز سال روز ازدواج حضرت علی و حضرت زهرا است و سر راه برگشت از بهترین شرینی فروشی خیابان پیروزی رفت بهترین شرینی را خرید ، سر راه هم یک دسته گل خرید و در نهایت رفت تقدیم خانمش کرد، با این که تا حدودی از فضای مالی اش خبر دارم و میدانم در مضایقه مالی است. اما از اینجای زندگی نزد. با خودم فکر میکنم، که آرامش و اعصاب آرام و زندگی آرام، ساختنی است نه شانسی و دیمی. بعضی از همکاران هستند که این آرامش را ندارند و اتفاقا در زندگی شخصی هم، وقتی حرف میزنند، از آن آرامش خبری نیست و شاید در چیزهای دیگر مثل سیگار بیابند. آرامش را باید آجر به آجر مثل استاد بنا، آن هم از نوع استاد بنای مرمت آثار باستانی، با دقت در زندگی چید. بنظرم ،این روزها و مراسم ( ازدواج پیشوایان دینی)، بهانه ایست برای چسب زندگی پیروانشان، تا تار و پود زندگی که شاید شل شده باشد، سفت شود.
از مراسم جهانی و ملی در تقویم در جهت بهبود زندگی عملی و واقعی خودمان استفاده کنیم. این روزها، برای آن نیست که بهم فوروارد کنیم. برای آگاهی ست که میوه آن بشود، معرفت در زندگی عملی.

@parrchenan

پرچنان...