آزادی

طرف خریدار ضایعات است و آمده تا اقلام ما را ارزیابی کند. از در پشتی به داخل انبار رفته و او ما را با مدرسه اشتباه گرفته و فکر میکرد ما قسمتی از انبار مدرسه کناری هستیم.

 در حالیکه سری از روی حسرت تکان میداد، جمله ای گفت:

 دو قسمت در زندگی هست که بهترین لحظه آدمی است. زمان مدرسه و سربازی!!

کارمان که تمام شده بود و در ماشین مشغول رانندگی بودم و به جمله ای که از خریدار ضایعاتی شنیده ،فکر کرده و تلاش داشتم آن را بفهمم. معتقدم این دو برهه امر گونه ترین قسمت زندگی است. بکن نکن ترین. اختیار در کمترین حالت و جبر اجتماعی در مقام دستور و فرمان بیشترین.

بر این گمانم بسیاری از مردمان، با جمله حسرتی آن فرد هم دل هستند چرا که از فکر کردن، تفکر انتقادی ، حل مسیله عاجز هستند و دوست دارند یکی جای آنها تصمیم بگیرد و فکر کند و سپس به آنها فرمان داده شود و آنها نیز اطلاعت کنند.

سخترین کار انسان انتخاب است که خود را در واژه آزادی نشان میدهد و چون بسیاری تاب آزادی ندارند ، به فرار از آزادی رجوع کرده و مسیولیت خود را به دیگری تفیذ میکنند.

جامعه و بخصوص آموزش و پرورش ما نیز در متبلور کردن چنین ایده ای احتمام تمام دارد و به دنبال پرورش مرشد و مرید است.

نتیجه‌گیری:

 اگرما نیز در پندار خود همچون مرد ضایعاتی هستیم، نیاز به رفرم اندیشه و فکری داریم.

 تفکر انتقادی را در خود ایجاد و رشد دهیم و در دایره اطاعت و فرمانبرداری حداکثری نیفتیم.

 پی نوشت: 

 بنا به تقسیم بندی اریک فروم، یکی از اگزیستانسیال های انسان آزادی است.

https://t.me/parrchenan