رضا

با دوستی گفتگو میکردم و از شرایط جدیدم پرسید، توضیح دادم که راضی هستم و این حسن ها را برایم داشته است، وسط حرفم پرید که تو خیلی مثبت نگر هستی.

۲. با همکاری قدیم و شرایط قسمت جدیدم صحبت میکردم و همین سوال را پرسید و اظهار رضایت کردم. گفت تو را میشناسم تو کاری میکنی که در هر شرایطی لذت ببری.

 یاد گفتگوی سالهای دورم زمانی که مربی شبانه روزی بودم می افتم. با بچه ها ورزش کرده و تن ،عرق ریزان بودیم. فنجانی آب نوشیدم و بعدش سری تکان داده و به به گفتم.

 یکی از پسرها در حالی‌که سرش را همچون تابلو نقاشی معروف جیغ گرفته بود گفت: وای وای وای آقا تو با آب خوردن هم حال می‌کنی.

معمولاً تلاش دارم، شرایط را با تغییرات کوچکی بر وفق مراد کنم. لحظات این یکبار زندگی را به گونه ای چیدمان نکنم که از آن بدبختی برخیزد یا اگر آن لحظه خوشبختی نبود در آن نمانیم و تغییرش دهم.

برای رسیدن به این نوع زندگی بهتر آن است که خط قرمز های زندگی متنوعی نداشته باشیم. محدوده خط قرمز مختصری آن هم از جهت آنکه انسان هستیم و قرار است انسانی رفتار کنیم و تامام.

 برای آنکه متوجه شویم تا چه مقدار خط قرمزمان محدود یا گسترده است به پاسخ های نه ای که در طول روز می‌دهیم فکر کنیم و بلعکس ببینیم واکنش ما به پیشنهادات ، درخواست ها، چه مقدار پاسخ آری یا باشه دریافت می‌کند. با مرور بر این ها حدوداً متوجه محیط و مساحت خط قرمزمان خواهیم شد.

 رضا بودن اول شرط بهتر شدن کیفیت زندگی است.

https://t.me/parrchenan