دلمه برگ

پرچنان:
برای بازدید از منزل، به همراه مامور کلانتری عازم آدرس مورد نظر میشویم. هنگام برگشت به مامور کلانتری میگم: آقا شما خیلی خوش برخوردی و روابط عمومیت قویست، خیلی نظامی نیست. میگوید: چند ماه دیگه باز نشسته میشوم. هیچ گاه از شغلم خوشم نیامد. لابد قسمتم بوده. یکبار ریس کلانتری کشیدم کنار، گفت با لبخند و خوش آمدی و خواهش میکنم با مراجعین صحبت نکن، بگو فلان فلان شده چی میخوای، با خودم فکر میکنم، کاری که دوست نداشته باشی را چگونه میشود سی سال تحملش کرد؟ چگونه؟ و آخرش هم حواله قسمت کنی. گاهی یادمان میرود عظمت زندگی و ثانیه ها و دقایقی که از کفمان میرود. قالب یخی در زیر آفتاب سوزان تابستان است زندگی.
*
یکی از محاسن روزه آن است که وقتی افطار میکنی با جرعه جرعه چای زندگی میکنی، حال میکنی، آرامش چای به آرامش تو تبدیل میشود. شبی را در کوهستان افطار کنی و یک آدمی که نمیدانی از کجای روزگار پرتاب شده کنارت، چای آویشن هیزمی درست کند و تو جرعه جرعه بنوشی. زندگی و آرامشش را در همین جرئه جرئه فهم خواهی کرد.
*
همیشه برای غذاخوردن، غذای امضا دار را بر غذای حاضری و آماده، اولویت داده ام( پیرامون غذای امضا دار قبل تر ها نوشته ام)
امضا دار ترین خوراک به نظرم، دلمبه برگ است. هم دستی در طبیعت و باغبانی باید داشته باشی تا برگهای لطیف و نازک و خوش پخت را انتخاب کنی، هم دانه دانه را با هر دو دست بپیچی و مرتب کنی و کنار بگذار و بعد بلد باشی در چه حرارتی و با چه مخلفاتی، ترش و یا شیرین پخت کنی. در نهایت در یک تزئین ساده و زیبا به عزیزت بدهی تا بچشد، آنچه دانه دانه درست شده است. این پروسه تهیه دلمه برگ ،گویی اینگونه است که ، پزنده با دستان خود به دهان خورنده میدهد . امضا دار ترین است. و عمه ما یکی از بهترین دلمه برگ درست کن های زندگیم است، کوچک و ترش و ترد و ...

@parrchenan

پرچنان...