نجس

در بازارم و شلوغی بازگشایی مدارس و اول مهر است. حجم آدم ها و چرخی ها گاهی به توقف کاناگاند دقیقه ای می انجامد.

به ناگاه با صحنه ای روبرو میشوم. مردی در حال بار زدن بر روی چرخی است، رو می‌کند به زنی که اسپند دود کن است( نوعی گدایی کردن متناسب با باور خرافی چشم زخم) و او را مخاطب قرار می‌دهد و رو به او در حالیکه به تخم چشم زن می‌نگرد می‌گوید: نجس.

زن بی تفاوت به گفته مرد راه خود را در پیش می‌گیرد اما من بشدت ناراحت میشوم. حتی دلم میخواست تا مرز درگیری با آن مرد نیز پیشروی کنم.

ما برای دشنام ها، واژگانی نظیر کثیف، کثافت، آشغال و خس و خاشاک و... داریم که واژگانی منفی اما بدون وزن ایده یا در اصطلاح ایدولوژیک است.

واژه نجس به گمانم سنگین ترین وزن منفی در میان واژگان یادشده را دارد. چرا که نجاست از عمق ایده و دین بیرون میزند و وظیفه مومن در مواجهه با آن پاک کردن نجاست به طرق مختلف است.

حال اگر دیگری را نجس ارزیابی کند ببینید چه حجم از نفرت و کنش های بعدی( پاک کردن) امکان وقوع دارد.

به گمان مشکل اکثر تعارضات، مشکلی که این شبها دست به گریبانیم ناشی از این نگرش نجس پنداری دیگری است و متاسفانه یک نماینده مجلس با همین واژه معترضین را خطاب داده است.

نگاه نجاستی جز حس نفرت جز پلشتی دیدن دیگری بعید میدانم اثری دیگر داشته باشد. این نگاه کاملا نو را نسبت به موضوع نجس پنداری شده خلع صلاح میکند. امکان فهم آن را می‌گیرد و باعث رشد و نمو صفتهای منفی چند نفرت، کین، خشم زیاد، از موضوع میشود و زندگی خود فرد با این پندار را تحت الشعاع قرار داده و در نهایت امکان رشد را از آدمی دریغ میکند.

نتیجه‌گیری:

به هیچ چیز و هیچ موجود دیگر نگاه نجاستی نداشته باشیم.

در تقابل مقولات پنداری_انتزاعی با واقعیت_‌لمس‌شدنی، یادمان باشد هیچگاه وزنه سنگین تر را سمت پندارها نچرخانیم، چرا که اینگونه با زنده و زندگی های انسانی و حتی حیوانی جدا افتادگی پیش می آید.

https://t.me/parrchenan