عدو شود سبب خیر، گر خدا خواهد

پرچنان:
بازدید از منزلی رفته ایم. مادر خانواده ما را دعوت به خانه میکند. خانه در نهایت سادگی و فقر و در عین حال تمیزی است. همسایه خانواده از دست شیطنت دختر این خانواده، به تنگ آمده و گفته است که به ۱۲۳ زنگ میزنم که بیان بچه ات را بگیرن. دخترک با دیدن ما ترسیده و در گوشه اتاق کز کرده. مادر گروپ گروپ اشک میریزد. اول دل نگرانی مادر را بر طرف میکنیم، به ما معتمد میشود. پس مادر، سفره دل می گشاید. از کنایه های مادر شوهرش به او از بابت دخترش. که هزینه های روپوش مدرسه که امسال خواهد رفت، را از شست و شو راه پله های مجتمع مسکونی جور کرده و برای دخترش، کلی زحمت می‌کشد تا برود مدرسه. و کنایه مادر شوهرش، که چرا هزینه برای این دختر میکنید؟
فضای مجرم، قربانی _ آتنا در این نوع فرهنگ،در این نوع نگرش، در این نوع جنسیت پرستی، آیا شکل نمیگیرد.
در قربانی شدن آتنا ها چه مقدار مادر شوهر این خانم به عنوان بخش نُمود یافته از فرهنگ حاکم در منطقه، مقصر است؟ و اگر مقصر است، چرا هیچ دیوار و‌مغازه ای از این فرهنگ را ، تخریب نکردند و آتش نزدند.؟
در پایان بازدیدمان با همکارم توافق میکنیم، با توجه به نیازمند بودن خانواده، کمک هایی که گاهی از طریق مجموعه۱۲۳, میشود، این خانواده را هم شامل شود و هنگام دادن بسته ها، عنوان کنیم: از برای دختر خانواده.
شاید با این کار بتوانیم، اون تصویر لو لو خور خوره که همسایه خودخواه از ما در ذهن کودک، تشکیل داده است را بزُداییم و تٙرکی بر این فرهنگ جنسیت پرست بیندازیم. عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد.

@parrchenan

پرچنان...