پلنگچال

یکی از مهمترین نکاتی که نیاز است انسان در طول زندگی در هر سیستم و جامعه‌ای حفظ کند، سلامت جسم و روان است. حالا چه در اندیشه های سیاسی و اعتراضی باشی و چه در جرگه موافقان وضعیت های موجود که در عالم سیاست راست گرایی نامیده میشود. این وجه مشترکی هر دو‌شق قضیه است.

برای همین به خوانندگانم پیشنهاد تحرک سلولی ( ورزش، تحرک) دارم. از این رو برای ساکنان تهران کوهپیمایی زمستانه، میتواند مفید باشد.

یکی از مسیرهای کوهنوردی تهران دره نسبتاً طولانی درکه است که در اواخر دره پناهگاه پلنگ‌چال قرار دارد. شما میتوانید با دوستان و عزیزان خود ظهر پنجشنبه به آنجا رفته و در شیبی که به آرامی بالا می‌رود قرار گرفته و در نهایت در غروب به پلنگچال برسید. پلنگچال پناهگاهی است که امکان خورد و خوراک وخوابیدن دارد. نسبتا ارزان است و در نتیجه بدون آنکه کوله خود را سنگین کنید میتوانید شب مانی در کوهستان را امتحانی کرده باشید.

یکی از نکات جالب توجه پناهگاه های اطراف تهران آن است که از دوران گذشته به یادگار مانده و پناهگاهی با سبک کوهستان های اروپایی است. مثلا مسجد یا حسینه یا یادمان شهدا نیست به سبک و سیاق های کنونی نیست و در نتیجه از تتمه باقی مانده از معماری و فلسفه زیستن به خاطر خود زیستن، که فلسفه ای معطوف به خود و خود بنیان و لائیک است می‌توان استفاده کرد.

حسن دیگر پناهگاه پنلگچال نسبت به پناهگاه کولکچال و شیر پلا، آن است که ارتفاع کمتری از سطح دریا دارد و امکان ارتفاع زدگی را کم می‌کند.‌ شیب تند ندارد. به تله کابین جهت فرود نزدیک است و در عین حال امکان برنامه نیمه سنگین قلل پلنگ‌چال و اشتر گردن را نیز دارد. این دو قلل، از قلل خلوت تهران است که در زمستان معمولاً نیاز به برفکوبی دارد.

هزینه یک لیوان چای پنج هزار تومان و شب مانی سی هزار تومان است.

در پایان پیشنهاد دارم به هر دو پادکست که در ادامه جستار خواهد آمد گوش فرا دهید