Small talk

تقریباً هر روز مسیری بسیار کوتاه که نهایت مدت زمان آن پنج دقیقه است اسنپ میگیرم. در این فرصت حتی کمتر از پنج دقیقه، مکالمه بسیار مختصری با راننده اتفاق می افتاد که برایم بسیار دل نشین است.

این مکالمه های کوتاه را دوست می‌دارم، چیزی شبیه نسیم خنکی در وسط گرمای تابستان است. حسی مختصر از آدمیت را با خود همراه دارد.

و پیشنهاد می‌دهم از انبوه فرصت های پیش آمده را نهایت بهره از این گفتگو های کوتاه در مکان های مختلف ببریم، مکان های چون داروخانه، بقالی، تاکسی...

مهمترین عنصر این نوع گفتگو، بودن در مفهومی انسانی است.

گویا در انگلیسی به small talk معروف است.

دو نمونه از این اسمال تاک‌هایم:

ورزشکاری؟ مثلا دوچرخه سوار؟ از راننده اسنپی که شلوارک پوشیده و موهای پایش را شیو کرده پرسیدم. گفت فوتبالیست است. ادامه دادم از دوقل های ورزیده پایش فهمیدم.

در حال پیاده شدن از ماشینم، می‌پرسد کوهنوردی؟ پاسخ آری میدهم ، میپرسمش از کجا فهمیدی؟ پاسخ میدهد: ما کوهنورد ها هم رو خوب پیدا میکنیم و می شناسیم.

و آدم ها می توانند با همین اسمال تاک ها روزشان را بسازند و تا شب از چیزی چون کافئین موجود در این نوع گفتگو ها سرخوش باشیم.

https://t.me/parrchenan